Sanatorium w Barcinku powstało w latach 1877-1878 r. z inicjatywy Ernsta Bergera. Zakład posiadał 50 pokoi, jadalnie, czytelnie, salę bilardową. Sanatorium specjalizowało się w hydroterapi, leczono tu dolegliwości gardła, chorób płuc, odagrę, a nawet hemoroidy, czy liszaje. W 1935 r. sanatorium zostało przekształcone w ośrodek wypoczynkowy dla oficerów Luftwaffe. Po wojnie uruchomiono tu Sanatorium Chorób Płuc, a następnie przekazano pod zarząd Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Początkowo przeznaczono było dla pracowników UB, następnie dla całego resortu. Sanatorium funkcjonowało do 1990 r., po czym przeniesiono je do Cieplic. Od tego czasu budynek, już jako własność prywatna, zaczął popadać w ruinę.
